Bourtanger Foan
Die Bourtanger Foan waas fröier mäd ne Flääche fon 3000 km² die grattste Foan fon Europa. Die Foan lait ap dät Gebied fon Düütsklound in do Loundkringe Oamselound un dän Loundkring Grafskup Bentheim un in do Niederlounde in dät Aaste fon do Provinzen Groningen un Drenthe. In Düütsklound gungt die Foan fon Rhede in dät Noude bit tou Twist un Wietmarschen in ju Grafskup Bentheim in dät Suude. In do Niederlounde gungt dät Foan fon Naiskans in dät Noude bit tou ju Stääd Emmen in dät Suude.
Die Bourtanger Foan hiede fröier uut militärieske Sicht ne Funktion as skutsende Barriere juun Ounfallen uut dät Aaste. In Täärpe mäd Truchgoange truch un loangs die Foan wuuden ätter 1580 Fäästengen baud, so as Naiskans, Ooldeskans un Bourtange. Fon ju Fäästenge Bourtange häd die Foan uk dän Noomen kriegen.
Kultivierenge un Eedoubau
[Beoarbaidje | beoarbaidje Wältext]In do lääsden Jierhunnerte is in die Bourtanger Foan, juust as in uure Foane uk, fuul Foankultivierenge un Eedoubau bedrieuwen wuuden. Där truch häd die Foan däälich blood noch ne Flääche fon 200 km². Do maasten Fläächen fon die fröiere Foan wäide däälich loundwirtskaftelk nutsed af wäide renaturied un stounde unner Natuurskuts.
In Bargerveeen bie Emmen is n 2.100 Hektoar grooten Natuurpark, wierfon dän grattsten Deel ap Düütsk Gebiet lait. Bie Sellingen, Meente Vlagtwedde, is noch ne litje Flääche in dän Uurtoustand äärhoolden blieuwen, die uk unner Natuurskuts stound.
In dät Gebied fon Wietmarschen wäd däälich noch Eed industriääl oubaud un tou Eedmull un Eedsubstroat feroarbeitet.
Ferkier
[Beoarbaidje | beoarbaidje Wältext]Truch dät Gebied fon die Bourtanger Foan fiert ju Oamsloundautoboan A31 un ju Iersenboansträkke fon Oamde ätter Munster.
Foanlieken
[Beoarbaidje | beoarbaidje Wältext]In die Bourtanger Foan sünt bie dän Eedoubau moarere Foanlieken funnen wuuden, wierunner die as Roter Franz bekoande Mon fon Nai Versen, ju Foanlieke fon Kibbelgarn un do Monnen fon Weerdinge.
Sjuch uk
[Beoarbaidje | beoarbaidje Wältext]Literatuur
[Beoarbaidje | beoarbaidje Wältext]- Friedrich Brüne: Die niedesächsischen Moor und ihre landwirtschaftliche Nutzung, Veröffentlichungen Reihe A1 Band 38, Niedersächsisches Amt für Landesplanung und Statistik 1952
- Peter Pieper, Die Moorleiche von Neu Versen, genannt „Roter Franz“, im Landesmuseum Hannover, Niedersächsischer Landesverein für Urgeschichte, Anthropologisch-medizinische Befunde, 2001, Seite 99-110, ISSN 0342-0736
- Franz-Josef Böckermann, Der „Rote Franz“ aus Neuversen - Eine Moorleiche erwacht zu neuem Leben, Sammelwerk Emsländische Geschichte / Studiengesellschaft für Emsländische Regionalgeschichte, Band 10, Verlag Studienges. für Emsländische Regionalgeschichte, Haselünne, 2003, Seiten 10-31, ISSN 0947-8582