Zum Inhalt springen

Germaniske Sproaken

Uut Wikipedia

Germanisk (dt. Germanisch) is ne Sproakgruppe ju der heert tou dät Indogermaniske.

Gestrich fon do germaniske Sproaken

Tou dät Germaniske wäide do ätterstoundene (Unner-)Sproakgruppen reekend:

  • Aastgermanisk
Gotisk (uutstuurwen)
  • Wäästgermanisk
Anglofräisk d.i. Ängelsk un Fräisk (orange)
Läichfrankisk, Läichdüütsk (ljoachtgräin), Afrikoansk
Middeldüütsk, Düütsk (dunkergräin)
Jiddisk
  • Noudgermanisk
Wääst-Noudgermanisk (ljoachtblau)
Norwegisk
Färoisk
Isloundsk
Aast-Noudgermanisk (dunkerblau)
Deensk
Swedisk

Ju roode Lienje rakt dät Scheed twiske Noud- un Wäästgermanisk.

Ooldste Ienschrift

[Beoarbaidje | beoarbaidje Wältext]

Ju ooldst bekoande Germaniske Ienschrift wuud 1812 funen bie Negau in Aastriek. Ap n Hälm die deer funen wude stoant n Täkst die der datierd wäd twiske dät twäide Jierhunnert foar Kristus un dät eerste Jierhunnert ätter Kristus. In ne nouditalieniske Schrift is schrieuwen:

hargasti teiwa

Ooldste Ienschrift in Runen

[Beoarbaidje | beoarbaidje Wältext]

Ju ooldst bekoande Germaniske Ienschrift ju in Runen schrieuwen is, stoant ap aan fon doo Gallehus-Houdene, uut dät füfte Jierhunnert. Op dän Houden stoant (uursät in latinske Schrift):

ek hlewagastiR holtijaR horna tawido

(Iek, Hlewagast fon [dät Täärp] Holt, hääbe dän Houden moaked.)

Die Houden mäd Rune-Ienschrift